مترجم سایت

در حدود این 5 سال زندگی ، از خصوصیات خوب تو بهره بردم و مرا بسیار احترام كردی كه لایق آن نبودم . پیوند من و تو با شعار اسلام و ایمان شروع شد و بعد سعی نمودیم هر روزمان با روز دیگر متفاوت باشد و احكام اسلام را پیاده كنیم و خوب می دانی كه راه من هم در ادامه این زندگی و مسیر به عمل درآوردن عقیده به اسلام بوده است ،‌چطور می توانستم در خانه راحت باشم و كاری نكنم ، در صورتی كه جان و مال امت مسلمان ایرانی به سوی جبهه سرازیر است . انسان در برخورد با مصائب و مشكلات است كه لذت ایمان و توجه به خدا را درك می كند و اگر رفتن من مصیبتی باشد ،‌می دانی كه 

در تربیت ابراهیم و زهرا سعی خود را بنما . برای آنها دعا می كنم وامیدوارم افرادی مفید برای اسلام و خط ولایت اهل بیت عصمت و طهارت و ولایت فقیه باشند و بعد از من سعی كن با مشورت آقایان علما منطقی ترین راه را برای خود انتخاب بنمایی كه انشاالله اگر بهشت نصیبم شد ،‌یكدیگر را در آنجا ملاقات كنیم . انشاالله با صبر و استقامت خود كه داشته ای و خدا بیشتر به تو بدهد ،‌اسوه ای در جامعه خود باشی .

برادران و خواهران محترم !

برای شما آرزوی صبر و استقامت و پیگیری اهداف اسلامی را دارم . انشاالله بتوانید با كار و فعالیت ،‌خود را بیش از پیش وقف راه خدا و اسلام كنید . پیش بردن اسلام در جهان ـ جهانی كه پر از فسق و فجور و خیانت ابرقدرتها ست ـ تلاش و ایثار می خواهد ، در راه حسین (ع) ـ سید الشهدا ـ رفتن ، حسینی شدن را می خواهد .

انشاالله در پیروی از راه امام امت خمینی عزیز كه همان راه خدا و قرآن و اهل بیت عصمت و طهارت است ،‌موفق باشید . دیدن برادران رزمنده در خط اول كه با آرامش مشغول نماز هستند و با متانت نیروهای دشمن و تانكهای او را می بینند و با سلاح مختصر با آنان مقابله  می كنند ،‌از تجلیات حسینی شدن این امت است كه مرا به وجد آورده است .

حقوق شما را آن طور كه باید رعایت ننموده ام . انشاالله مرا ببخشید . من هم دعاگوی شما هستم .

خدمت كلیه اقوام و فامیل و دوستان و آشنایان سلام عرض می كنم و برای آنان توفیق در خط اسلام و قرآن بودن را آرزومندم . قطعاً نتوانسته ام حقوق شما را به خوبی رعایت كنم . انشاالله مرا ببخشید . از همه شما التماس دعا دارم .

والسلام علی عبادالله الصالحین

پاسدار اسماعیل دقایقی

3 جمادی الثانی 1404  ـ روز وفات فاطمه زهرا (س) اولین منادی حق ولایت و وصایت اهل بیت عصمت و طهارت (ع)

شهید دقایقی و انقلاب اسلامی

با پیروزی انقلاب اسلامی ، تلاشهای بی وقفه ایشان نیز در جهت خدمت به آرمانها و ارزشهای انقلاب ادامه یافت . از آن جمله ارتباط با دانشگاه و نحوه تشكل دانشجویان مسلمان بود .

در سال 1358 تشكلهای دانشجویی درصدد برآمده بودند كه به یك سازمان متمركز و متشكلی تبدیل شوند ، بر این اساس اعضای انجمن اسلامی ،‌جلساتی را تشكیل دادند تا مرامنامه و اساسنامه ای را برای انجمن مشخص نمایند . اما نیروهایی كه مرتبط با سازمان مجاهدین خلق ( منافقین ) بودند ، تلاش بسیار زیادی داشتند كه به هیچ وجه اسمی از حضرت امام ( رضوان الله تعالی علیه ) در اساسنامه و مرامنامه انجمن برده نشود و اصولاً بحث ولایت فقیه و رهبری در آن لحاظ نگردد و تنها یك سلسله اصول كلی در آن قید شود و تصریح و تأكید بسیار نیز داشتند كه عنوان ارگان دانشجویی سازمان مجاهدین خلق ( منافقین ) به عنوان هویت سازمانی دانشجویان مسلمان باشد و با این عنوان در محیط دانشگاهها فعالیت نمایند .

در بین اعضای انجمن اسلامی ، اسماعیل از جمله دانشجویانی بود كه درصدد افشاگری برآمد و عنوان انجمن اسلامی را با جدیت تمام مطرح نمود و نیز توانست با استدلال و بحثها و افشاگریهای خود ،‌اصل ولایت فقیه و همچنین نام حضرت امام خمینی ( رضوان الله تعالی علیه ) را در رأس مرامنامه و اساسنامه انجمن اسلامی دانشجویان بیاورد .

اسماعیل این ارتباط خود را با دانشگاه و فعالیتهای مربوط به آن ، به واسطه شروع انقلاب فرهنگی و بسته شدن دانشگاهها و همچنین ضرورتهای خاص اوایل انقلاب مخصوصاً نیاز مبرم و فوری انقلاب به نیروهای دلسوز و علاقمند به آرمانها و ارزشهای انقلاب مطرح می كند و علی رغم میل مفرط و بالایی كه به ادامه تحصیل داشت ، دانشگاه را رها نموده و در خدمت به انقلاب برمی آید و آن گاه كه درباره این موضوع از وی سئوال می شد ، می گفت : «‌انشاالله مسئله دانشگاه ، بعد از تثبیت انقلاب . » و می گفت: « تا این رسالت را تحقق نبخشم و دل مسلمین را شاد نگردانم ، نمی توانم در كلاس درس حضور یابم . »

تشكیل جهاد سازندگی آغاجاری

در سال 1358 بود كه وی همراه با یك نسخه از اساسنامه جهاد سازندگی ـ كه دانشجویان انجمن اسلامی دانشگاهها آن را پی ریزی كرده بودند ـ به آغاجاری می رود و به اتفاق عده ای دیگر از دوستان خود ، جهاد سازندگی را راه اندازی می كند و بعد از دو سه ماه ، جهاد به حركت و فعالیت می افتد .

تشكیل سپاه پاسداران آغاجاری

اسماعیل در اوایل مرداد 1358 طی حكمی مسئول تشكیل سپاه پاسداران در منطقه آغاجاری می شود . ایشان با جذب چند نفر از دوستان دلسوز انقلاب ، در اتاقی كوچك ، كار خود را شروع و با دقت خاصی اقدام به جذب و گزینش نیرو كرد . چنانچه از هفتصد نفری كه در مرحله اول ثبت نام و مصاحبه داده بودند ، تنها سی نفر از آنها را انتخاب و به عضویت رسمی سپاه درآورد. پاسدارانی كه ایشان پذیرش كرد ،‌بعدها از عالیترین فرماندهان سپاه شدند .

اسماعیل در زمان فرماندهی خود در سپاه پاسداران آغاجاری نمونه ای كامل از یك فرمانده متدین و مدبر و كاردان و باتقوا و شجاع بود و با رعایت دقیق احكام و دستورات در اخلاق و شریعت اسلامی ؛ سرمشق و الگویی برای دیگر پاسداران شد . چنانچه نقل است در زمان فرماندهی اسماعیل روزی دوتن از نیروهای تحت فرماندهی اش در سپاه شخصی را تنبیه می كنند ، البته این تنبیه ، ظاهری غیرقانونی داشته است .

 بعد از آگاهی و اطلاع یافتن اسماعیل از ماجرا ، با آن كه آن دو نیرو از نزدیكترین و صمیمی ترین دوستان وی بودند ،‌این كار را غیرقانونی تلقی می كند و برای پیگیری آن به اهواز می رود . مسئولین سپاه در اهواز با اذعان و تصدیق بر خطا بودن آنها می گویند كه با رعایت اصولی ، می توان گذشت و عفو كرد ، ولی وی این حكم آنان را نمی پذیرد و مستقیماً نزد حاكم شرع استان می رود و نحوه صدور مجازات یا عفو را به حاكم شرع می سپارد ، چون خود را شایسته نظر دادن نمی دانست .

روحیه ای كه بیش از هر خصیصه و صفت دیگری ، در تمامی مراحل زندگی بدان پایبند بود ؛ ویژگی پذیرش خطای وی بود . بدین معنی اگر احیاناً احساس می كرد كه فعل و حركت او در رابطه با فردی خطا بوده ، هرچند كه از حیث مسئولیت و معرفت و شرایط سنی از طرف مقابل خود بالاتر بود ،‌به اذعان و اعتراف خطا برمی آمد و از آن فرد عذرخواهی می كرد و پوزش می طلبید . در مقابل ، آنگاه كه شخصی خطا و تعدیی به جانب او می كرد ،‌مصداق بارزی از آیه شریفه « والكاظمین الغیظ و العافین عن الناس » بود و او را مورد عفو و بخشش قرار می داد . یكی از دوستان همرزم و صمیمی او كه در ایجاد و تشكیل سپاه با وی همكاری داشته است نقل میكند كه :

« فردی را به واسطه فساد اخلاقی دستگیر كردند و اسماعیل دستور مجازات او را داد . از جمله دور محوطه سپاه دویدن و از این قبیل كارهای ساده. آن شب من مشاهده كردم كه اسماعیل به طور عجیبی در فكر فرورفته و بسیار ناراحت است و فهمیدم كه ناشی از صدور آن حكم بود و حتی تا صبح استراحت نكرد و بسیار اذیت شد كه چرا دست به چنین كاری زده است روز بعد ، آن فرد را در محوطه سپاه آورد و در حضور همان افراد ، از آن شخص عذرخواهی كرده و پوزش طلبید و گفت این من نیستم كه باید تشخیص حكم بدهم . بعدها به من گفت كه اگر این عمل را انجام نمیدادم ، از ناراحتی منفجر می شدم . »

در همان سال فرماندهی وی ، در خوزستان سیلی جاری می شود كه ایشان تمام امكانات سپاه از جمله نیروهای انسانی و تداركات را به كار می گیرد و كمكهای شایانی به مردم سیل زده منطقه خوزستان می كند .

از دیگر كارهای ایشان در این مقطع ، می توان از تشكیل بسیج خواهران در منطقه نام برد كه با استقبال زیادی روبرو گردید.

مشاركت در راه اندازی سپاه پاسداران خوزستان

یك سال از فرماندهی وی در این منطقه نگذشته بود كه به واسطه لیاقت و شایستگیهای زیادی كه از خود نشان داده بود ، برای تشكیل سپاه پاسداران خوزستان به كمك برادر شمخانی و سایرین شتافت و با سرپرستی دفتر هماهنگی استان ، شروع به تشكیل و تكمیل سپاه در شهرستانهای استان خوزستان نمود كه مسئولیت انتخاب فرماندهان نواحی و پایگاههای سپاه را به عهده داشت ؛ به عبارت دیگر ، كسانی را كه قرار بود به عنوان فرمانده پایگاه یا ناحیه انتخاب شوند ،‌اسماعیل پیرامون آنها تحقیق و بررسی می نمود . كه ایشان در انجام این كار بسیار موفق بود ، زیرا مسئولین و فرماندهانی را كه انتخاب نمود ، در ابعاد مختلف شایستگی خود را نشان دادند و این نشانگر این است كه اسماعیل به دقت تمام ،‌آن ضوابط لازم را در انتخاب افراد رعایت می كرد و از این رهگذر ،‌برادران گرانقدری چون شهید مجید بقایی ،‌شهید سیروس محمدی ، شهید منوچهر آصفی و … را جذب سپاه پاسداران كرد و با تلاشهای بی دریغ ایشان بود كه سپاه پاسداران در  استان خوزستان رونق خاصی گرفت .

اسماعیل قبل از شروع جنگ و فشار عراق در مرزها به خرمشهر رفت و از پنجم شهریور تا پنجم مهرماه در درگیریهای آنجا و كنترل مرزهای ایران و عراق به همراه شهید همیشه شاهد « محمد جهان آرا » نقش فعالی داشت و می توان گفت كه زندگی ایشان در مرزهای كشور و جبهه ها ، از قبل از شروع جنگ بود . پاره ای از وقایع و خاطرات آن ایام را از زبان همرزم و یار دیرین اسماعیل ، برادر ایرانپور می شنویم :

« روز 21 شهریور 1359 ، ما پشت نوار جاده خین بودیم ، مشاهده كردیم یك ماشین سواری به منطقه می آید ؛ در آن وضعیت بسیار تعجب كردیم كه در این ماشین چه كسی می تواند باشد . بچه ها گفتند شاید اسماعیل باشد . دیدم خودش است ، با یكی از راننده ها به نام سید محسنی ـ كه بعد از گذشت بیست روز از جنگ شهید شد ـ سئوال كردیم اینجا چه می كنید . گفت : « ما اهواز بودیم كه شنیدیم در اینجا درگیری شروع شده است . ما هم چون چیزی نبود ، گشتیم چند تا جعبه نارنجك تفنگی پیدا كردیم و آوردیم . » با این كه ایشان مسئول دفتر هماهنگی بود و اصلاً سمت عملیاتی نداشت ، ولی آرام نگرفت . در آن جا صحنه های جالبی پیش آمد ؛ زمانی بود كه كمتر كسی می توانست از نارنجك تفنگی استفاده كند . تا این كه بچه ها طرز استفاده از این سلاح را یاد گرفتند و اولین نارنجك را خود ایشان در پاسخ به تیراندازیهای عراقیها شلیك كرد و به پاسگاه عراقیها خورد . چند روزی در آنجا با ما بود . »

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: