مترجم سایت

صد خاطره از واحدي به نام اطلاعات عمليات و فعاليتي با نام شناسايي را در اين كتاب مي‏توانيد بخوانيد. بايد بداني تا بتواني درست عمل كني در اين كتاب كمي با نقش اطلاعات عمليات آشنا مي‏شويم

اين كتاب در نظر دارد با ذكر صد خاطره بازنوشته ، خطوط اصلي جنگ را ترسيم كند.

اين كتاب يادداشت‏هاي گل‏علي بابايي از روزهاي دفاع مقدس در جنوب غربي كشورمان است كه در آن از دشت‏هاي تفتيده فكه، كوه‏هاي خشك قلاويزان تا ارتفاعات بلند كاني‏مانگا و دشت‏هاي به خون نشسته شلمچه نام برده شده كه با رشادت‏هاي ياران حضرت امام(ره) تبلور يافته است. بابايي در اين كتاب به نقطه رهايي مرداني همچون محمود پيربداغي و حميد فلاح‏پور مي‏پردازد كه روان و حماسي نگاشته شده است.

يادمان مردان بزرگي كه قامت ايستاده انقلاب مديون پيكر به خاك افتاده آنان است. روايت آنها كه روزي فرمانده تو بوده‏اند و اكنون خاطره‏ات شده‏اند. هفت خاطره از حماسه‏هاي هفت فرمانده شهيد. يادداشت‏هاي مقام معظم رهبري بر اين كتاب بسيار تكان دهنده است: «اين كتاب با چشماني لبريز از اشك شوق و حسرت زيارت گرديد.»

مجموعه يادداشت‏ها و خاطره‏هاي محمد رضا بايرامي از هفت روز آخر جنگ. خاطراتي هيجاني و نفسگير از درگيري با عراقي‏ها و محاصره شده توسط تانك‏هاي عراقي. خستگي، دلهره، اضطراب از پايان جنگ، پذيرش قطعنامه و استواري مردان آماده نبرد در آن به خوبي تصوير شده است. دوشنبه 27 تيرماه 67 زمان اتمام ماجراي اين كتاب است.

محسن مطلق با زباني ساده و روان به بيان خاطرات خود از همرزمان و دوستان شهيد و به گفته خودش مظلوم‏ترين و غريب‏ترين انسان‏ها مي‏پردازد. اين اثر در سال 1379 در بخش خاطرات مسابقه معرفي ادبيات پايداري وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي رتبه دوم را به دست آورد. گفتني است «اديك بوتل» پايان‏نامه 1000 صفحه‏اي مقطع دكترايش را با عنوان «زنده‏باد كميل» درباره اين كتاب 120 صفحه‏اي نوشته است.

درباره اين كتاب و شهيد محمد شكري چه بنويسيم وقتي رهبر معظم انقلاب اين كتاب را اين‏گونه توصيف كرده‏اند: «اين سندي ارزشمند از اوضاع جبهه و خوي و خصلت بسيج است. اين حرف‏ها براي مردم دنياي مادي و ظلماني، قابل فهم و درك نيست، اگرچه سراسر هشت سال دفاع مقدس از آن پر است. نگارش روان و روشن و موشكاف اين نوشته بر ارزش سندي آن مي‏افزايد و شهيد عزيز نويسنده اين خاطرات با اين نوشته نيز بخشي از فضاي مصفاي روح بسيجي را مجسم مي‏كند. رحمت خدا بر روان پاكش باد... اين از جمله نوشته‏هايي است كه حتما بايد به زبان‏هاي ديگر ترجمه شود.»