مترجم سایت

عنوان : دلایل ادامه جنگ پس از فتح خرمشهر
موضوعات مقالات :درباره خرمشهر
جمهوری اسلامی ایران از آغاز تجاوز رژیم عراق خواهان صلح بود، اما صلحی حقیقی و شرافت مندانه. بدیهی است صلح از نظر حقوق بین الملل باید حاوی مقدمات زیر باشد:
- دفع آتش تجاوز
- شناسایی متجاوز
- تعیین خسارات و تنبیه متجاوز
- تضمین صلح و بقای آن به كشور مورد تجاوز

با توجه به این مقدمات در كلیه نظرها و بیانیه های شخصیت ها و رؤسای دولت ها و مجامع بین المللی كه هیاهوی صلح و آتش بس بع از فتح خرمشهر به راه انداختند تماماً فاقد موارد فوق بوده اند. شورای امنیت سازمان ملل كه بر اساس منشور سازمان در این رابطه مسئول بوده است در قطعنامه 514 و قطعنامه های بعدی به جای لفظ «منازعه» بین ایران و عراق از كلمه «وضعیت» استفاده می كرد، این دو واژه از نظر حقوق بین الملل تعریف خاص خود را دارند، در اعلان «وضعیت» هیچ مسئولیتی متوجه شورای امنیت سازمان نمی شود ولی اعلان «منازعه» برای شورای امنیت مسئولیت آور می شد، به همین دلیل از كاربرد واژه «منازعه» در صدور قطعنامه ها خودداری می كرد. بنابراین شورایی كه دفع مخاصمه بین كشورها را به عهده دارد تا این اندازه از مسئولیتش طفره می رود. ایران به این امید كدام مرجع دیگری دست از دفاع مقدس خود می كشید؟
آیا شعار صلح را بدون توجه به مقدمات و راهكاری عملی آن با آب و تاب مطرح نمودن خیانت به واژه مقدس صلح نیست؟
آیا با این وجود عدم پذیرش صلح فریبان مدعی اصلی ایران كار خردمندانه ای نبوده است؟
امام خمینی (ره) همواره خواهان پایان دادن به جنگ بود، اما پایانی كه متضمن حقوق ملت مظلوم ایران باشد، اما از این كه پس از فتح خرمشهر مصراً خواهان پایان بخشیدن به جنگ بود هیچ مدرك و سندی در دست نیست وانگهی امام راحل (ره) در هر كاری به نظر كارشناسان و متخصصان بسیار اهمیت می داد، تحقیقاً اگر نظر فرماندهان و كارشناسان جنگ مبتنی بر ادامه دفاع مقدس بود امام راحل (ره) همان نظر را می پذیرفتند، و از همه مهم تر لحن سخنان و محتوای رهنمودهای امام خمینی به ویژه بعد از فتح خرمشهر گویای صلحی عادلانه بود كه از اركان حقوقی صلح حكایت می كرد.
برای مثال معظم له طی سخنانی در جمع گروهی از دانشجویان دانشكده افسری ارتش و مسئولین این دانشكده فرمودند:
از اول هم صلح طلب بودیم و صلح یكی از اموری است كه كا به تبع از اسلام قبول كردیم. صلح اسلامی، صلحی كه برادر می شوند بعد از صلح، و ما طالب این هستیم. اما صلحی كه اصلاًَ اعتنا نكنند به این كه جنایت كردند در اینجا و اعتنا نكنند به اینكه غراماتی وارد شده است و باید جبران بكنند، خساراتی وارد شده است و باید جبران بكنند این اسمش صلح نیست این اسمش را می توانیم بگذاریم صلح صدامی. (28)
امام راحل (ره) همین منطق را تا پایان جنگ دنبال نمودند و حتی مفاد قطعنامه 598 را كه پذیرفتند متضمن صلح واقعی و عادلانه ندانستند، از این جهت پذیرش آن را چون نوشیدن جام زهر دانستند.
نویسنده: محمد مولایی

معبر

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: