مترجم سایت

انسانی که در گذشته زندگی می‌کند بدون اینکه بخواهد بازنشسته شده است، برای همین من بسیاری از خاطرات خود را حذف کردم چرا که اعتقاد ندارم از خاطرات گذشته بگویم برای اینکه امروز هویت پیدا کنم.

امروز تب تحریف دفاع مقدس در جامعه دیده‌ می‌شود و باید مراقب راویان جدید از وقایع قدیم باشیم، باید خطر روایت‌گران جنگ‌نادیده را جدی بگیریم، تریبون‌ها را به دست اهلش بسپاریم و نه آنها که تنها عکسی را به یادگار از حدود 2900 روز "دفاع" با خود یدک می‌کشند، یا اصلا در آن روزگار نبوده‌اند و امروز راوی روزهای جنگ و حماسه شده‌اند.

در همین فضاست که باید گفت سست‌ترین شکل برخورد با جنگ، بسنده کردن به "خاطره گویی" است، کما اینکه ضعیف ترین شکل انتقال مفاهیم در جامعه ما سخنرانی یک طرفه است. ضعیف‌ترین شکل برخورد با جنگ هم "خاطره‌گویی" است. گاهی خاطره‌گویی، کل جنگ را تعریف نمی‌کند و بیشتر بر مدار احساس و عاطفه است نه بر اساس منطق؛ و برای همین هم تضعیف کننده منطق جنگ است در حالی که جنگ ما و دفاع مقدس 8 ساله ما، "منطق" داشت.

این "میدان مینی" که برای دفاع مقدس ترتیب‌داده‌اند، به مراتب خطرناک‌تر از میدان مین اصلی در روزهای جنگ است. خاطره‌نویسی نه می‌تواند مبدا و مقصد جنگ را بیان کند و نه آنقدر سندیت دارد که بخشی از آن همه حماسه و ایثار را به تصویر بکشد، تنها متکی به ذهن نویسنده و گوینده‌ای است که شاید خیلی نکته‌ها را در گذر ایام، از خاطر برده باشد.

امروز بیش از گذشته به کار تحقیقی و پژوهشی درباره جنگ تحمیلی نیاز داریم. اخیرا قسمتی از خاطرات یکی از فرماندهان جنگ را مطالعه کردم؛ دیدم اصلا چیزی که در بخشی از آن نوشته شده صحیح نیست. ایشان چنین کاری انجام نداده است! البته در آن جغرافیا حضور داشته اما اینکه بنیان گذار پدیده‌ای باشد، صحیح نیست.

این یک واقعیت است که ما امروز روایات متعددی از جنگ داریم و تشخیص اینکه کدام روایت درست است، کار دشواری شده است. چرا که امروز در جامعه راویانی از جنگ داریم که خود در جنگ نبودند؛ راویان جنگ‌نادیده! راویان جنگ‌نادیده‌ای که برای کسانی روایت می‌کنند که آنها هم به واسطه سنی که دارند، جنگ را ندیده‌اند.

البته باید گفت بنیاد تبلیغاتی ما بنیاد ناقصی است و بیشتر به دنبال "اسوه‌سازی" است و من اصولا اعتقاد دارم برای اسوه‌سازی باید عناصر پایین جامعه را ترجمه کرد. عناصری که در جامعه ما‌به‌ازای بیشتر و ملموس‌تری دارند. متاسفانه تصویری که از آدمهای بزرگ می‌سازیم، اولا دارای غلو و کمی ناراستی است و ثانیا در ابعاد شخصی و رفتار دینی و خانوادگی و شجاعت و... فردی می‌سازیم که این فرد در همه این ابعاد نمره 20 می‌گیرد!

من با هر روایتی که بدنبال پدیدار سازی اسب سفید و شمشیر امام زمان (عج) در خاکریزهای جنگ با عراق باشد و رزمندگان را "ملائکة ‌الله" تصویر کند به شدت مخالفم. ضرورتی برای اثبات امدادهای غیبی در زمان جنگ برای ترجمان بعضی از خواب‌ها وجود ندارد.

بزرگترین امدادهای غیبی زمان جنگ این بود که امام خمینی(ره) از ما و آنهایی که می‌توانستند سربازان فرهنگی شاه بشوند، آدم‌هایی ساخت که از سر کوچه به درون مسجد، از دل مساجد ـ به شکل تجمعی ـ به خیابان‌ها و از قلب تظاهرات به پشت خاکریز‌های جبهه‌ها آمدند و شهید شدند یا آن حماسه‌ها را آفریدند؛ این "امداد غیبی" است؛ تغییر روحیه‌ها.

امروز بیش از هر زمان به ادبیات دفاع مقدس متکی به تحقیق و پژوهش دقیق نیازمندیم و نه تولید انبوه خاطراتی که سطح ماندگاری و تاثیرگذاری‌شان چیزی نیست که نسل جوان به آن احتیاج دارد. از همین رو باید مراقب این "میدان مین" بود؛ مهیب‌تر اینکه با نگاه امروز به شکلی جناحی به وضع دیروز جنگ نظر افکنده شود و با تحریف نقش‌ ها و تغییر آنها، "خاطره" در خدمت این اهداف به کار گرفته شود.

منبع: خبرآنلاین

  به نقل از روابط عمومی فرهنگسرای پايداری، «مسابقه كتابخوانی شناخت انديشه‌های امام خمينی (ره)»، در سيزدهم مهرماه جاری برگزار می‌شود.

از ديگر برنامه‌های فرهنگی هنری اين فرهنگسرا می‌توان به «جنگل خيال» (نقاشی كودكان)، «با بچه‌ها در پارك ترافيك» در روزهای چهاردهم و هفدهم مهرماه جاری اشاره كرد.

«همكلاسی آسمانی» به مناسبت روز دانش آموز و يادبود شهيد فهميده 13 آبان، «اهدای كتاب آسمانی» در روز 13 آبان، «مسابقه كتابخوانی صحيفه سجاديه» در 28 آبان و «تجليل از خادمان فرهنگ عاشورا» 22 آذرماه برگزار می‌شود.

«در مكتب حكيم توس» و «در مكتب مولانا» از ديگر برنامه‌های فرهنگسرای پايداری است كه روزهای شنبه (10 مهرماه) و دوشنبه(12 مهرماه) ساعت 18 شروع و تا ساعت 20 ادامه دارد و به بررسی انديشه‌های حكيم ابوالقاسم فردوسی و مولانا جلال الدين محمد بلخی می‌پردازد.

علاقه‌مندان برای كسب اطلاعات بيشتر می‌توانند به فرهنگسرای پاسداری واقع در پاسداران، خيابان گل نبی، خيابان ناطق نوری ميدان قبا مراجعه و يا با شماره‌های 3-22888780 تماس بگيرند.

  پايگاه اطلاع رسانی دستاوردهای انقلاب اسلامی به همت جمعی از طلاب حوزه علميه قم با هدف دفاع، تبيين و تبليغ دستاوردهای ارزشمند انقلاب اسلامی راه‌اندازی شده است.

دست‌اندركاران اين پايگاه تلاش می‌كنند با نگاهی كلان به دفاع از دستاوردهای ارزشمند انقلاب اسلامی بپردازند و عملكرد ادوار مختلف نظام اسلامی را با تكيه بر آمار و منابع اطمينان‌آور علمی مورد بررسی و تحليل قرار دهند.

يكی از نوآوری های اين پايگاه در بيان خدمات انقلاب اسلامی، تهيه كتاب های مصور نقاشی با عنوان «بچه ها می دانيد؟» برای رده سنی كودك است. اين سری كتاب ها برای تدريس توسط مربيان و مشاركت والدين در مطالعه آنها نيز طراحی شده است.

در كنار هر نقاشی يك جمله توضيحی در باره همان موضوع برای اولياء و مربيان درج شده است كه می توانند با مطالعه و انتقال آسان آن به كودكان، علاوه بر ارتقای دانش خود، موجب شكوفايی روح اعتماد به نفس، خودباوری و احساس افتخار به ايران اسلامی را در نهاد آينده سازان كشور بارور سازند.

« موشك فوق مدرن رادار گريز ايران خواب از چشم دشمن ربوده است.»، « صنايع دستی ايران در تنوع اقلام و رشته ها مقام اول جهان را دارد.»،« ايران در صنعت حفاری نفت و گاز به خودكفايی رسيده است.»، «بچه ها می دانيد؟ برج ميلاد چهارمين برج بلند مخابراتی جهان است.»، «بچه ها می دانيد؟ زنان ايرانی الگوی زنان مسلمان هستند.» و ... برخی از عناوين اين مجموعه آموزشی است.

اين پايگاه همچنين آخرين دستاوردهای اين نظام را به تفكيك هر استان در پايگاه اطلاع رسانی خود به نشانی www.dastavard.ir درج كرده است. لينك های وزارت خانه ها، توضيح ساختار تشكيلاتی نظام جمهوری اسلامی ايران، حوزه و روحانيت، وحدت و بيداری اسلامی، تاثيرات جهانی انقلاب اسلامی و ... از ديگر عناوين اين پايگاه است.

در اين پايگاه همچنين اخبار و پيشرفت های علمی و تكنولوژيكی جمهوری اسلامی ايران در عرصه بين الملل، مصاحبه با شخصيت های علمی، سياسی و ... از ساير كشورها درباره نقش نظام اسلامی ايران در آينده منطقه و جهان، خاطراتی از سرداران دوران دفاع مقدس را می توان مشاهده كرد.

يادآوری می شود كه غرفه دستاوردهای انقلاب اسلامی در بخش پايگاه ها و وبلاگ ها در چهارمين نمايشگاه رسانه های ديجيتال واقع طبقه همكف مصلی امام خمينی(ره) تا بيست و چهارم مهرماه برپا است.

به گزارش خبرگزاری قرآنی ايران(ايكنا) شعبه قم، حجت‌الاسلام «سعيد روستاآزاد»، دبير ستاد حوزوی استقبال از مقام معظم رهبری، 19 مهرماه در جمع خبرنگاران، گفت: فراخوان ارسال آثار جشنواره ادبی هنری «كلام مهر» با موضوعات ولايت فقيه و شخص ولی امر مسلمين، آيت‌الله العظمی خامنه‌‌ای در آستانه سفر ايشان به قم از هفته گذشته اعلام شده و تاكنون آثاری نيز به دست ما رسيده است.

روستاآزاد تصريح كرد: طلاب و خانواده‌های آن‌ها می‌توانند آثار خود را با موضوعات نام برده در قالب‌های مقاله، نثر ادبی، شعر، داستان، عكس، گرافيك، پيامك، وبلاگ و دل‌ نوشته تا 20 آبان‌ماه به دبيرخانه ستاد واقع در مركز ادبی هنری دفتر تبليغات اسلامی قم واقع در خيابان دورشهر ارسال كنند.

وی ارسال آثار به‌صورت اينترنتی را از ديگر راه‌های تعامل طلاب و خانواده‌های آنان برای حضور در اين جشنواره عنوان كرد و گفت: علاقه‌مندان می‌توانند آثار خود را از طريق سايت مهر حوزه به نشانیwww.mehrehozeh.ir ارسال كنند.

يادآوری می‌شود اين مسابقه برای طلاب غيرايرانی و خانواده‌های آنان نيز در حال برگزاری است.

مينايی، مدير توليد مؤسسه فرهنگی نرم‌‌افزاری آرمان، در گفت‌وگو با خبرگزاری قرآنی ايران (ايكنا)، ضمن بيان مطلب فوق گفت: مؤسسه فرهنگی نرم‌افزاری آرمان با بهره‌گيری از بيانات مقام معظم رهبری و در راستای تحقق رسالت خود؛ يعنی انتقال مفاهيم و نمونه‌های ارزشمند انقلاب اسلامی با توليد اين نرم‌افزار اهداف زير را نشانه گرفته است.

مينايی، در معرفی نرم‌‌افزار «به آفتابی صحيفه برگرديم» گفت: اين نرم‌افزار مجموعه‌ای از گفتارها و نوشتارهايی از «كوشكی» با محوريت و موضوع انديشه و سيره عملی امام خمينی(ره) مبتنی بر صحيفه امام(ره) است كه شامل بخش‌های سخنرانی، نوشتار، معرفی كتاب و معرفی استاد است و به موضوعاتی از جمله تحليل سياسی، بازشناسی انقلاب، تمدن‌سازی، مواجهه با غرب، مذاكره با ‌امريكا، هويت انقلاب اسلامی و اشرافيت دولتمردان می‌پردازد.

وی گفت: از نرم‌افزار به آفتابی صحيفه برگريم در جلسه‌ای با موضوع اشرافيت رسانه‌ای با حضور «وحيد جليلی» رونمايی شده است.

مدير توليد مؤسسه آرمان، محصول ديگر اين مؤسسه را روايت مقاومت اعلام كرد و گفت: روايت مقاومت تلاشی برای معرفی نمونه‌ای عينی از تحقق انديشه‌های امام خمينی(ره) در عصر حاضر است و اين نرم‌افزار دائرة‌المعارفی جامع با موضوع مقاومت اسلامی لبنان است كه در شش بخش طراحی شده است، سرزمين طوايف، روايت مقاومت، فرزندان روح‌الله، لانه عنكبوت، ختم ساعر و مناره، شش بخش اين نرم‌افزار هستند.

وی در پايان اين گفت‌وگو گفت: از نرم‌افزار روايت مقاومت با حضور «علی لاريجانی، رئيس مجلس شورای اسلامی، حجت‌الاسلام و المسلمين رئيسی، معاون اول قوه‌ قضائيه، شيخ‌الاسلام، دبيركل دبيرخانه‌ كميته‌ دائمی حمايت از انتفاضه مردم فلسطين، مصطفوی، رئيس سابق سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی و حجت‌الاسلام و المسلمين اختری و رئيس هيئت امنای بنياد بين‌المللی صبح قريب رونمايی شده است.

علاقه‌مندان می‌توانند برای خريد نرم‌افزار به سايت اينترنتی اين مؤسسه فرهنگی نرم‌افزاری به نشانی www.armancenter.ir مراجعه، و يا با شماره تلفن‌های 7272600-0511، 09155250069 تماس حاصل كنند.

اكبر سليمانی، مسئول مؤسسه فرهنگی و اطلاع‌رسانی دينی آسمان ، با اعلام اين خبر، گفت: نرم‌افزار گنجينه دفاع مقدس با هدف آشنايی جوانان با دفاع مقدس توليد شده است كه در آن انيميشن‌های سه بعدی، پانورمايی (تصاويری كه از چند جهت گرفته شده و به هم می‌چسبانند) از مناطق جنگی از طراحی‌های خاص اين نرم‌افزار است.

وی گفت: در اين نرم‌افزار، وصيت‌نامه شهيدان كاوه، همت، چمران، خرازی، باقری، باكری، دانش، متوسليان، زين‌الدين، آوينی و بسياری ديگر از شهدای عزيز را برای مخاطبان قرار داده و به بررسی شخصيت و زندگی اين بزرگان پرداخته شده است.

مسئول مؤسسه فرهنگی و اطلاع‌رسانی دينی آسمان، در ادامه توضيحات خود، آلبوم‌های تصويری رزمندگان، نماهنگ‌های ويژه دفاع مقدس، تقويم شرح كامل عمليات‌های دفاع مقدس و آشنايی با مناطق جنگی را از ديگر بخش های اين نرم‌افزار معرفی كرد.

سليمانی در مورد نرم‌افزار وصال يار اظهار كرد: اين نرم‌افزار به مناسبت دهه كرامت طراحی و توليد شده است. وی گفت: در اين نرم افزار جنبش‌های سياسی در عصر امام رضا (ع)، زندگی امام رضا(ع)، سيره عملی و اخلاقی امام رضا(ع)، ادعيه مرتبط، سخنان و كرامات امام رضا (ع) بيان شده است.

مسئول مؤسسه فرهنگی آسمان، با بيان اين‌كه بخش ويژه كودكان و نوجوانان در اين نرم‌افزار طراحی شده است گفت: رواق هنر، تاريخچه مشهد مقدس، مقالات، گفت‌و‌گو با استاد محمود فرشچيان، گالری عكس و فيلم، نماهنگ، زيارت مجازی حرم امام رضا(ع) و بازی‌ها و سرگرمی‌های اسلامی از جمله بخش‌های ديگر نرم‌افزار وصال يار است.

سليمانی در ادامه بيان كرد: انقلاب دوم نرم‌افزار ديگری است كه پاييز امسال در مؤسسه فرهنگی و اطلاع‌رسانی دينی آسمان توليد و منتشر شده است.

وی گفت: اين نرم افزار ويژه روز جهانی مبارزه با استكبار جهانی و روز دانش‌آموز و بسيج دانش‌آموزی توليد شده است كه در آن به 444 روز وقايع‌نگاری تسخير لانه جاسوسی امريكا در ايران پرداخته شده است.

اكبر سليمانی در ادامه سخنان خود، بررسی زندگی شهيد حسين فهميده، كتابخانه ديجيتالی با 85 اثر، انيميشن محيطی از تسخير لانه جاسوسی و شهادت حسين فهميده، مجموعه كامل مستند دفاع مقدس (واحد مركری خبر)، ويژه‌نامه انقلاب دوم و روز دانش‌آموز، گزيده بيانات ويژه يوم الله 13 آبان و مقالات متعدد را از ديگر بخش های نرم‌افزار انقلاب دوم معرفی كرد و گفت: هدف از توليد اين نرم‌افزار، آشنايی دانش‌آموزان و جوانان با وقايع تاريخی تسخير لانه جاسوسی و شهادت حسين فهميده و نيز تقويت روحيه استكبار‌‌ستيزی در ايشان است.

سالروز شهادت مهندس محمد جواد تندگویان

یادش گرامی و راهش پر رهرو باد

از یکی از شهدا پرسیده بود ، چی شده ؟ قراره چه اتفاقی بیفته؟

گفته بود :  امشب مهمان داریم و اومدیم استقبال.

این خواب را غریبه ای تعریف کرد که صبح زود قبل از طلوع آفتاب به مزار شهدا آمده بود

تا بداند شهدا شب گذشته منتظر چه کسی بودند.

همان روز مادر شهید نقی به رحمت خدا رفته بود.مادری که 23 سال تمام روزی سه بار

به مزار پسرش می رفت و آب و جارو می کرد.

بعد از 23 سال دوری بالاخره نزد فرزندش رفت.

همان بخشنده بزرگواری که قبلا مطلب آن را خواندید.

پ.ن

دوستان اگر اجازه بدید تا یک ماه آینده به همتون سر می زنم.(فعلا امکانش نیست)

به گزارش  «وبلاگ نیوز» سرویس دهنده وبلاگ “ایثاربلاگ” که توسط جامعه ایثارگری استان قم آماده شده است، فضایی برای درج نوشته های پیرامون ایثار و شهادت است.

لازم به توضیح است که پس از ساختن وبلاگ دراین سرویس دهنده آدرسی همانند username.isarblog.com به شما تعلق خواهد گرفت.

اميد سيفي مورودي در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاري فارس در شانزدهمين نمايشگاه بين‌المللي مطبوعات و خبرگزاري‌ها اظهار داشت: با توجه به علاقه شديدي كه به شهيد همت داشتم، كار چاپ عكس شهدا را بر روي لباس از سال 86 آغاز كردم.
وي ادامه داد: اين كار را در دانشگاه سمنان شروع كردم كه مخاطبان با ديدن فضاي جديد كمي تعجب كردند؛ همه انسان‌ها در هر پست، مقام و شخصيتي شهدا را دوست دارند و در برخوردهاي اطرافيان، اين امر را مشاهده كردم ولي علي‌رغم عشق بچه‌ها به اين كار چاپي، كسي جرأت پوشيدن اين لباس‌ها را نداشت.
اين هنرمند در عرصه ترويج فرهنگ ايثار و شهادت بيان داشت: پس از چاپ عكس شهيد همت به اين فكر افتادم كه عكس شهداي ديگر مانند، شهيد چمران، شهيد باكري و شهيد آويني را چاپ كنم كه اين كار را نيز انجام دادم.
وي خاطر نشان كرد: اگر چهره‌هاي شاخص و مطرح در عرصه سينما يا در اجتماع از پوشيدن اين لباس‌ها استقبال كنند، مردم ديگر نيز مي‌پوشند.
سيفي مورودي افزود: اگر ارگان‌هايي مثل بنياد شهيد و امور ايثارگران، بنياد حفظ آثار و نشر ارزش‌هاي دفاع مقدس و نهادهايي كه با امور شهدا مرتبط هستند مرا در اين امر ياري كنند به نتايج خوبي خواهيم رسيد.
وي با اشاره به بيانات مقام معظم رهبري در خصوص نوآوري اسلامي بيان داشت: به نظر بنده اين يك نوآوري اسلامي است.
اين هنرمند گرافيك اضافه كرد: درست است كه ما در جنگ تحميلي نبوديم كه قهرمان شويم اما دوست دارم اكنون با اين كار در ترويج فرهنگ ايثار و شهادت قهرمان شوم؛ قدم نخست را برداشته‌ام و به حمايت ارگان‌هاي مرتبط با شهدا نياز دارم.

یک بار دیگر آمد آنجا [تدارکات] دیدم پوتینش پاره است. به یکی از نیروها (محمدوند) گفتم: "شماره پوتین آقا مهدی چند می‌زند؟"
گفت: "گمانم شش."
گفتم: "یک جفت تاپش را بردار براش بیاور!" پوتین‌ها را آورد گذاشت جلوی آقا مهدی.
آقا مهدی گفت: "اینا چیه؟"
گفتم: "سهم شما. آورده‌ایم بپوشیدش."
گفت: "بابا شما عجب حاتم طایی‌هایی شده‌اید. من سهم خودم را باید شش ماه بپوشم. هنوز شش ماهم پر نشده."
گفتم: "پاره شده. نمی‌شود نپوشید."
گفت: "شما اگر می‌خواهید به من لطف کنید اینها را بدهید به یک کفاش قابل، بلکه از خجالت شما و آنها در بیایم."
پوتین‌ها را قبول نکرد. با همان پوتین‌های پاره سر کرد.

(منبع: "به مجنون گفتم زنده بمان"، کتاب دوم، چاپ اول، ص ۱۲۹)

برای عملیات بدر باید همراه گروه شناسایی می‌رفتیم جزیره مجنون. قرار شد ما آنجا بُنه بزنیم. بنه‌ی مهمات، بنه‌ی سوخت، بنه‌ی غذا. شناسایی‌ها را با آقا مصطفی مولوی می‌رفتیم. جلوی ما آب بود و ما باید می‌رفتیم بنه‌ها را آن طرف می‌زدیم.
...بنه‌ها را زدیم و استتارشان کردیم. آقا مهدی به من و جــــوادی (مسئول تخریب لشگر - شهید) گفت: "پَد یک و پدَ دو در اختیار شماست. یک پد نیرو می‌آید، یک پد غذا و مهمات. اگر شما آن‌ور آب شهید شوید شهید نیستید. تکلیف می‌کنم باید این طرف آب باشید و فقط غذا و مهمات نیروی ما را تأمین کنید. مفهوم شد؟"
ماندیم. هر چی به دستمان می‌رسید می‌فرستادیم. عملیات شروع شد. رسید به روزی که آقا مهدی افتاد توی محاصره. دستش بسته بود. ناچار شد با جوادی تماس بگیرد بگوید باید چند نفر را ببرد آن‌ور آب و یک پل را منفجر کنند تا تانک‌های عراقی نتوانند بیایند تو. جوادی سریع یک موتور برداشت گذاشت توی قایق، رفت آن طرف آب و تا رسید هواپیماها آمدند آنجا را بمباران کردند و جوادی شهید شد. نیروهای تخریبچی و مهمات هم نرسید به آن‌ور و به پل.
آقا مهدی تماس می‌گرفت می‌گفت: "پس چی شد این جوادی؟" عراق داشت دورشان می‌زد. آقا مهدی دیده بود و جواب می‌خواست. از این‌ور هم می‌گفتند مشکلاتی هست که دارد حل می‌شود. آقای کبیری آمد یک نفر دیگر را جای جوادی بفرستد که خیلی دیر شد و نشد.

شنیدم آقا محسن گفت: "بیا عقب مهدی! بیا اینجا سازماندهی کنیم تا بعد."
آخرین کلامی که از آقا مهدی شنیدم این بود که: "هر کی مهدی را دوست دارد پا می‌شود می‌آید جلو."
آمدم دیدم مسئول قایق‌ها (یوسف ضیاء - شهید) دارد قایق آقا مهدی را روشن می‌کند ببردش جلو.
گفتم: "چی شده؟ این قایق را کجا می‌برید؟"
گفت: "به کسی نمی‌گویی؟"
گفتم: "چی شده مگر؟"
گفت: "بی پدر شدیم طیب."
گفت و زد به آب و رفت آن طرف. یکهو جزیره سیاه شد. توفان آمد. کل جزیره را دود و خاک گرفت و من حس کردم دارم می‌خندم و اشکم هم می‌آید. صداش خیلی واضح توی گوشم پیچید که: "تو چرا اینقدر بچه‌هات زیاد است  طیب؟ چه خبرت است، الله بنده‌سی؟!"
گاهی هم می‌خندید می‌گفت: "اگر رفتی لشگر یادت باشد به بچه‌های تیپ دو هم حتماً سر بزنی!" فقط من و خودش می‌دانستیم که بچه‌های تیپ دو کی‌ها می‌توانند باشند. برای همین هم فقط ما دو تا می‌خندیدیم. بقیه بر می‌گشتند با تعجب نگاه‌مان می‌کردند.

(منبع: "به مجنون گفتم زنده بمان"، کتاب دوم، چاپ اول، ص ۱۳۱ - ۱۲۹)

پی‌نوشت: از میان روایات متعددی که از لحظات سخت عملیات "بدر" نقل شده همیشه دو روایت دلم را می‌سوزاند. یکی روایت شهادت "اصغر قصاب عبداللهی" (فرمانده گردان امام حسین) و دیگری روایت شهادت "علی اکبر جوادی" (فرمانده گردان تخریب لشگر عاشورا). از حالات شهید باکری بعد از شهادت این دو سردارش چنین بر می‌آید که با شهادت این دو، امید آقا مهدی نا امید شده. اما عجیب این است که با شهادت یاران آقا مهدی، وضعیت آقا مهدی طوری سخت شده که تو گویی همه چیز دست به دست هم داده‌اند تا او بسوی شهادت پیش برود. بخصوص با شهادت غیر منتظره علی اکبر جوادی که گردان تخریب نتوانست وارد عمل شود و محاصره آقا مهدی در منطقه "کیسه‌ای" دجله کامل شد...
آه! ان الله شاء ان یراک قتیلا.

پاسخ به یک کامنت خصوصی: تصویر سنگ مزار مطهر شهید جوادی (همانکه با هم گرفتیم!) را در یکی از پستها آورده بودم. چون اطلاعات روی سنگ با کمال تأسف دارای ایراداتی در تاریخ ولادت و شهادت شهید است - گویا در جریان طرح شتاب زده یکسان سازی مزار شهدا و جایگزینی سنگهای جدید با سنگهای قدیمی رخ داده - برای گذاشتن مجدد این تصویر اکراه داشتم. در هر حال لینک تصویر در این پست موجود است.

من نُه سال با مهدی همکلاس بودم، توی مدرسه کارخانه قند ارومیه. رشته ریاضی را توی دبیرستان فردوسی خواند. بعد هم دیگر ندیدمش تا سال پنجاه و هشت که آمد شهردار ارومیه شد. آن سال من کارگر فصلی کارخانه بودم. یک روز آقای جنگی را فرستاد پیش من که مهدی با تو کار دارد. گفتم: "کجا می‌توانم ببینمش؟" گفت: "شهرداری ارومیه."
فرداش رفتم شهرداری، دیدم در اتاق شهردار باز است و دویست سیصد نفر آدم رفته‌اند حلقه زده‌اند دور میز مهدی. مهدی اصلاً دیده نمی‌شد. رفتم نشستم روی یک صندلی تا سرش خلوت شود. سلام کردم، خسته نباشید گفتم. گفت: "خیلی وقت است که اینجایی؟" گفتم: "یک ساعتی می‌شود." گفت: "ببخش. خودت که دیدی چی می‌گفتند. باید به حرفشان گوش می‌کردم و اگر کاری از دستم..." بعد پرسید اصل حالم چطور است و چی کار می‌کنم و چرا به او سر نمی‌زنم. گفتم کجا هستم و چکار می‌کنم. گفت: "چرا نمی‌آیی با ما کار کنی؟" گفتم: "کارخانه هست دیگر." گفت: "نه. اینجا بیشتر به تو نیاز است. پاشو بیا با خودمان کار کن!"
اوایل سال پنجاه و نه بود که رفتم شهرداری. دو سه نفر از رؤسای ناحیه بازنشسته شده بودند. مهدی آمد مرا معرفی کرد که "ایشان از این به بعد بازرس شهرداری هستند." هشت ماه آنجا کار کردم. حقوق نمی‌گرفتم. سر برج که می‌شد مهدی یک برگ از تقویمش می‌کند، روش یک نامه می‌نوشت به امور مالی که "اگر چنانچه مبلغی از حقوق من باقی مانده معادل دو هزار یا دو هزار و پانصد تومانش را پرداخت کنید به فلانی." [بنا به نقل‌ها، شهید باکری در دوران شهردار بودنش تمام حقوق‌ خود را به این شکل بخشید و هیچگاه از شهرداری حقوق دریافت نکرد - توضیح از نگارنده.]

مهدی اصلاً آنجا خودش را کارفرما و بالا دست نمی‌دانست. قرار بود این خیابان امام را آسفالت کنند. اوایل انقلاب بود. آتش سوزی راه انداخته بودند و خیابان باید لکه گیری می‌شد. جنگ هم شروع شده بود و خاموشی بود. مهدی جیپش را آورد آنجا چراغش را روشن کرد، به کارگرها گفت در روشنایی نور ماشین او کار کنند. ساعت از دوازده نصف شب گذشت که دیدم کارگرها کارشان تمام شده و از آن منطقه روشنایی نور جیپ مهدی رد شده‌اند. رفتم دیدم از زور خستگی همان جا روی فرمان جیپ خوابش برده. بیدارش کردم. دید کارگرها نیستند.
گفت: "کجا رفتند اینها؟"
گفتم: "تا تو بالا سرشان هستی دل‌شان نمی‌آید کار را ول کنند."
آن شب تا دو سه صبح آنجا ماند تا آسفالت خیابان تمام شد.

مرتب می‌رفت به محله‌های پایین شهر، مثل علی آباد و حسین آباد. کوچه‌های خاکی و گلی‌شان را آسفالت می‌کرد و می‌نشست با کارگرها چای می‌خورد، غذا می‌خورد، حرف می‌زد، شوخی می‌کرد تا کارها سریع‌تر و با رغبت‌تر انجام شوند.
اصلاً هم بلد نبود ریاست کند. نه در اتاقش بسته می‌ماند، نه منشی داشت، نه بلد بود سخنرانی رئیس مأبانه کند. یک روز کارمندها را جمع کرده بود توی سالن شهرداری می‌خواست برایشان سخنرانی کند. سخنرانی خوبی هم کرد. ولی وقتی تمام شد آمد به من گفت: "علی! خیط که نکاشتم؟"
گفتم: "نه. خیلی هم خوب بود."
گفت: "دلم را گرم نکن. خودم می‌دانم این خجالتی بودنم بالاخره کار دستم می‌دهد. چیکار کنیم دیگر، خدا ما را هم این‌جوری خلق کرده."

(منبع: "به مجنون گفتم زنده بمان"، کتاب دوم، چاپ اول، ص ۱۵۳ - ۱۵۱)

روایات دیگر از آقای شهردار:

از آقای شهردار تا قبضه‌چی خمپاره
شهرداری و لباس شستن و پنهان کاری
ما شهردار این شهریم باید بتوانیم جواب این مردم را بدهیم
شهرداری که با نفسش می‌جنگید

خاطرم هست که داشتیم جبهه‌ها را نشان آقای هاشمی می‌دادیم. سه چهار تا ماشین ارتش هم پشت سرمان می‌آمدند. آخر از همه رفتیم پیش [قبضه] خمپاره مهدی.
مهدی گفت: "الله بنده‌سی! اینجا زیر آتش است. جای ما را مشخص کرده‌اند، چرا آوردیش اینجا؟" گفتم: "می‌خواستند..." گفت: "فقط زودتر."
یک ارتشی (معاون ستاد جنگ) داشت برای آقای هاشمی چیزهایی را توضیح می‌داد و همه دورشان جمع شده بودند. دویست نفری می‌شدند. آن هم زیر آتش. آقای هاشمی پرسید: "این ثبت تیر است؟" گفتم: "بله اگر شما بزنید می‌رود می‌خورد به عراقی‌ها. آماده است."
مهدی خواست چیزی بگوید. حتی گفت. ولی صداش در آن شلوغی به کسی نرسید. می‌گفت: "نزنید! الان اینجا را می‌زنند. همان طور که ما ثبت تیر آنها را داریم آنها هم ثبت تیر ما را دارند."
آقای هاشمی گفت: "یک گلوله بزنیم ببینیم چه می‌شود!" یک ارتشی ضامن را کشید و رها کرد و آتش عراق شدید شد. پشت سر هم گلوله می‌آمد. گلوله‌یی آمد رفت افتاد پنجاه متری آنجا، در یکی از جوی‌ها. همه خوابیدند. دور آقای هاشمی را گرفته بودند نگذاشته بودند خیز برود. من نیم‌خیز شده بودم و آقای هاشمی، همان طور ایستاده، کنار من بود. جا نبود خیز برود. ترکش‌ها هم از کنارش رد می‌شدند می‌رفتند.
مهدی فریاد زد: "بیاوریدش توی سنگر!"
سریع بردیمش توی سنگر. جا نبود همه بروند آنجا. ما ایستادیم بیرون. کسی طوریش نشده بود.
مهدی گفت: "بار آخرت باشد آ."

(منبع: "به مجنون گفتم زنده بمان"، کتاب دوم، چاپ اول، ص ۱۴۹ - ۱۴۸)